Ik was niet van plan in de pen te klimmen vandaag, maar via @wltrrr ontving ik deze tweet van Geert Wilders:
Ik ga niets uitleggen of verklaren. Dit racistisch braaksel is bedoeld voor zijn eigen achterban. Zijn hooivorkenbrigade.
Geert Wilders is politicus van het jaar volgens bezorgde burgers want:
Ik zeg: ‘Niks zorgen, puur racisme.’
Jullie mogen niks zeggen over ons Nederlanders, dat moet jullie, stelletje oproerkraaiers nu wel duidelijk zijn. Jullie moeten je bek houden. Want wij zijn Nederlanders en dat zullen jullie weten ook. Iedere kloothommel die ook maar iets over ons durft te zeggen weten we te vinden, komen we even bij langs en zullen we het leven lastig maken.
Waarom zeggen jullie niets over die buitenlanders die ons land komen leegroven, onze huizen inpikken, te lui zijn om te werken en onze banen afpakken? Waarom helpen jullie ons niet die bootvluchtelingen terug te jagen, azc’s dicht te gooien of in brand te steken? Waarom doen jullie niets tegen de islamisering?
Als jullie aan de Nederlanders komen komen jullie aan ons. Doe met ons mee en help ons Nederland te bevrijden van alles wat niet Nederlands is en hou op met grapjes over ons te maken. Want wij Nederlanders hebben het zwaar genoeg en laten ons niet ‘Halinaiseren.’
Lang leve Gerard Joling.
Men had het bij fascistische vod van Geert Wilders het over het formaat van het vod, zijnde een A4, en het feit dat Geert niet wilde regeren. Ik besloot daarom in te gaan op de inhoud van het vod die ronduit een nationaal socialistisch stuk braaksel is.
Halina Reijn tikte een column, zeg maar een rant over Nederlandse toeristen en Nederlanders in het algemeen. Ze gebruikt daar omschrijvingen als ‘starende zeekoeien en amoebes.’
Het verhaal van Halina Reijn past op een A4. Niemand die daar iets van zegt. Nee, de goegemeente gaat in op de inhoud. Hoe vreselijk het is wat ze zegt, en dat dat niet mag.
Want Halina is bekend en heeft zich maar aan te passen..!
Daarom zeg ik iets over het formaat, de u welbekende A4.
Persoonlijk had ik, als ik Halina Reijn was geweest een boek geschreven over de hufterige Nederlander en het boek als titel ‘Fuck you all bitches’ meegegeven.
Iedereen die roept dat de PVV Geert Wilders het vod heeft geschreven om regeringsverantwoordelijkheid te ontlopen heeft het fout.
Geert Wilders wil graven aan de poten van de Nederlandse democratie. Geert Wilders wil de fascistische haters mobiliseren. Hij wil een ‘Sturmabteilung.’ Hij wil een islamofobe versie van de ‘Kristallnacht‘ ontketenen
Het is een kwestie van tijd voor een van de staten binnen de EU een fascistische regering installeert. Kijk naar Frankrijk, waar de islamofobie en xenofobie hoogtij viert met het boerkiniverbod.
Eenvoudige geesten worden gevoed met angst voor de islam en alles wat erbij hoort. Het vodje van Geert Wilders is getikt voor de eenvoudige geesten. Fascistische leiders moeten het hebben van eenvoudige, angstige geesten. Want zij zijn de kurk waar fascisme op drijft.
Laat u zich dit deel van het onderstaande PVV-vod even tot u doordringen, u mag raden wie het aan zal spreken en welk soort personen het zal mobiliseren. Ik wens Nederland veel wijsheid toe. En sterkte, heel veel sterkte.
Ik heb niets met een boerkini ban. Ik vind het ronduit schandalig. En mocht u denken dat het een zwaktebod tegen terrorisme is, ik ben het daar niet mee eens. Het is puur fascisme en racisme. Gericht om mensen die anders zijn te onderdrukken, weg te pesten. Om mensen te ontmenselijken. En als het even kan, vergist u zich niet, te lynchen.
Fascisten hebben een tegenstander nodig. En de moslim-extremist is de ideale tegenstander om onschuldige, argeloze moslim-mensen aan de schandpaal te nagelen. Een heksenjacht te ontketenen. Zoals nu gebeurt met moslimdames die zich liever bedekt gekleed op openbare stranden begeven.
Iedereen die denkt dat dit soort waanzin iets te maken heeft met ‘uit de hand gelopen antiterroristische uitingen,’ mag zich achter de oren krabben.
De giftige vlek van xenofobie en nationalisme zal groeien en groeien, met dank aan de fascisten die zich verlustigen aan iedere terroristische aanslag en er garen bij spinnen om mensen ‘met een moslim-achtig uiterlijk’ beestachtiger en beestachtiger aan te kunnen pakken.
En wie zwijgt stemt toe.
Het leven is zo simpel voor de aandachtstrekker. In dit geval laat een drol tijdens een demonstratie een hakenkruis zien. En nazisymbolen tonen mag niet. Vandaar dat de drol het hakenkruis laat zien! Natuurlijk staan daar sancties op. En de drol krijgt een boete. Met de post toegestuurd. En onze drol weigert die te betalen. Dus besluit het Openbaar Ministerie de drol voor het gerecht te slepen.
Bingo!
Want de drol heeft zijn zin. De drol krijgt aandacht en kan zijn stank verder verspreiden. Het Openbaar Ministerie had de drol gewoon kunnen doorspoelen naar het riool waar hij thuis hoort.
Maar nee.
De drol haalt de pers, zoals bedoeld, om zijn stank verder te kunnen verspreiden. Over de rug van de holocaust die nog niet zo lang geleden heeft plaatsgevonden.
Massamoorden, industriële genocide.
Het hakenkruis stinkt. En de drol die het hakenkruis wil oppoetsen stinkt nog veel harder.
We hebben een broeierig warme zomer dit jaar. Het is droog, kurkdroog. Maar nu regent het en het komt met bakken naar beneden. Alles wordt nat; de plantjes kunnen weer groeien.
Buiten snuif ik een geur op, een geur die ik in geen jaren geroken heb. Een geur die me terugbrengt naar mijn jeugd. Ik ruik verdomme de stal!
Terwijl ik dit tik hoor ik de koeien loeien. Zie ik groen gras. Het geluid van kletterende koeienkak. Een stier met een gouden ring in zijn neus kijkt me recht aan. Ik sidder.
Ik mis Nederland vrijwel nooit, maar vandaag komt Nederland even heel dicht bij en voel ik heimwee door de zure graslucht die mijn woonplek op dit moment ademt.
‘Met dat touw kun je ook Marokkaantjes vastbinden‘
Ik vraag me dan af hoe de man er bij komt om een dergelijke racistische opmerking te maken. Je kan de man er natuurlijk op aanspreken. En dat moet ook. Maar iets zal de man geradicaliseerd hebben. Iets in hem dacht dat het een leuke grap was.
Aan de Nederlandse berichtgeving zal het niet liggen. Het nieuws in Nederland is accuraat, onafhankelijk en volstrekt neutraal.
Nederlandse politici en de journalistiek zouden zich eens achter de oren moeten krabben. Want weldenkende mensen kunnen nu wel roepen dat hij een racist is, maar ik begrijp dat de gids een vrijwilliger is, waarschijnlijk een eenvoudige man, werkeloos misschien, of met pensioen.
Ik neem de gids in Woudrichem dan ook niets kwalijk en de Nederlandse journalistiek en politiek des te meer.
Van Bokhoven is de klos. Van Bokhoven was al de klos toen hij Van Gelder naar huis stuurde. Ik vraag me af hoe Van Bokhoven zijn terugkeer naar Nederland zal overleven. Niemand zal nog met hem willen werken. Niemand wil nog iets met Van Bokhoven te maken hebben. Over een paar maanden is Van Bokhoven werkeloos en apt hij bedremmeld naar Van Gelder. Sorry, ik had het niet zo bedoeld.
Maar Van Gelder reageert niet. Heeft zijn app niet gelezen. Want Van Gelder heeft Van Bokhoven op negeren gezet, misschien zelfs wel geblokkeerd. En van Bokhoven huilt bittere tranen. Van Bokhoven apt zijn vrouw. Ze reageert ook al niet. Ze wil van Van Bokhoven af.
De kinderen van Van Bokhoven worden gepest op school. En worden depressief. Willen de achternaam van hun moeder aannemen na de scheiding. Willen niets meer met hun vader te maken hebben.
Van Bokhoven is gesignaleerd op straat. Hij moet nog thuis komen. Maar hij wil niet, hij durft niet. Niemand houd nog langer van Van Bokhoven. Van Bokhoven apt nog een keer naar van Gelder… Geen sjoege.
Van Bokhoven slentert naar huis. Heel stilletjes. Laat zich op de bank knock-out vallen. Wordt de volgende middag om 3 uur wakker. Want er is niemand die hem nog wakker apt.
Ik werd met een knallende hoofdpijn wakker. Droge mond, dorst. Ik opende mijn ogen en struikelde naar de badkamer en hield mijn hoofd onder de kraan. Gulzig dronk ik zoveel water als ik kon. En deed een plas. Ik rook de alcohol in mijn urine en de zenuwuiteinden van mijn urinebuis stuurden een brandalarm naar mijn hersenen. Ik voelde hoe mijn maag zich wilde omkeren; ik stak een vinger in mijn keel. Nu nog even tanden poetsen en douchen.
Ik ruimde de rommel op en bakte 2 eieren. Kapotte dooier, aan 2 kanten gebakken. De telefoon rinkelde. Ik nam niet op; mijn keel voelde als schuurpapier en bovendien had ik een antwoordapparaat. Ik beluisterde het bericht meerdere malen. Het was een zacht gehijg, waarschijnlijk van een mevrouw. Ik wiste het bericht. Wat een muts.
Ik wilde net beginnen aan mijn eerste borrel om de alcohol van gisteren weg te spoelen toen de telefoon weer ging. Ik nam op en hoorde weer dat gehijg. Hallo? Ik hoorde een voorzichtige klik. De muts had opgehangen. Ik sloeg mijn borrel achterover en nog een. En nog een. Daar word je weer mens van.
Het geklop op de deur maakte me wakker. Ik keek op de klok. Wie had mijn middagdutje verstoord? Ik strompelde naar de deur en keek door het gaatje. Niemand. Ik wilde me op de bank laten vallen om verder te gaan dutten maar er werd weer geklopt. Dit keer harder. Veel harder. Ik deed de deur open. Weer niemand. Daar was dat gehijg weer. Hallo?
Ik sloot de deur. Nam een borrel en nog een. Nu nog een Irish coffee. Ik sloot mijn ogen. Tijd voor een dutje. Maar ik hoorde dat gehijg weer. Ik besloot dat het een delirium was en beloofde mezelf binnenkort te stoppen met drinken. Na het weekend of zo. Maar nu hoorde ik niet alleen dingen, ik voelde nu ook iets. De rits van mij broek werd naar beneden gedaan. En de knoop van mijn broek werd losgemaakt.
Opeens was ik klaarwakker. Er werd in mijn kruis gegraaid. Geknepen. Aan mijn lul gezogen. Ik zag niets of niemand. Ik hoorde alleen dat gehijg. Ik werd door een entiteit verkracht. Ik raakte in paniek. Ik voelde dat er een hoogtepunt op komst was. Een hoogtepunt die ik absoluut niet wilde. HELP!
Maar ik kreeg een orgasme. Eindelijk zag ik wie mij tot een orgasme dwong. Een afzichtelijke entiteit had de liefde met mij bedreven. Ik voelde me misselijk worden. En ik hoorde hoe ze zachtjes hijgde. Ik zag hoe mijn zaad uit haar geslachtsorgaan droop. Ik moest braken van wat ik zag.
Ik nam een lange douche. Ik voelde me vies en verkracht, aangerand. Mijn zaad in dat afzichtelijke wezen. Ik deed schone kleren aan en ruimde de rommel op. Ik nam een glas water. En een borrel en nog een. Ik voelde me wat beter. Nog maar een borreltje. Voor ik het wist was ik weer in slaap gevallen.
Tot mijn opluchting hoorde ik niets meer van die heks. Geen telefoontjes, geen geklop. Ik besloot het stoppen met drinken voorlopig nog even uit te stellen. Zoveel zuip ik nu ook weer niet.
De tijd verstreek en moest stoppen met drinken van de dokter. Suikerziekte en levercirrose. Ik was doende een naald in mijn buik te prikken om mezelf was insuline toe te dienen. De telefoon ging. Gehijg door het antwoordapparaat. Ik vloekte en tierde. Even later ging telefoon weer. Ik nam op. Weer dat gehijg. Godverdomme!
Er werd aan de deur geklopt. ik keek door het gaatje. Niemand. In dolle razernij rende ik naar de keuken en graaide ik mijn grootste vleesmes uit de lade. Daarna rende ik naar de deur. Ik keek nog eenmaal door het gaatje. Niets. Ik opende de deur. Zwaaide als een wilde met mijn vleesmes.
Hallo? Ik keek naar beneden. Ik zag een kind. Een afzichtelijk kind. Hallo pa? Ik voelde hoe een paniek zich van me meester maakte. Ik liet haar binnen. Samen met haar monsterlijke moeder. Ik zag geen andere oplossing dan mijn dochter te doden. Ik stak haar en ik stak haar. Tot het leven uit haar geweken was. Ik had mijn dochter vermoord.
Ik hoorde gehijg. En ik hoorde mijn dochter ‘hallo pa?’, zeggen, ‘dank je wel.’ Mijn dochter bedankte me omdat ze nu net als haar moeder was. Ik voelde hoe het vleesmes in mij gestoken werd, en nog eens en nog eens, tot ik dood was. Mijn dochter wilde mij ook bij haar, voor eeuwig.
Ik woon nu samen met mijn dochter en mijn afzichtelijke geliefde die mij dwingt tot orgasmes, keer op keer. Ik heb geen suikerziekte en levercirrose meer, maar mijn dood is een hel want er is ook geen alcohol voorhanden om mijn leed te verzachten
Getikt voor AQ’s verhalenwedstrijd
Defrysk's Blog 