Joris leert empathie

Joris had niet zoveel vrienden. Maar op een dag had hij er zomaar 3 nieuwe vriendjes bij. Zijn nieuwe vriendjes speelden andere spelletjes dan Joris gewend was. Ze hadden altijd een rietje en aanstekers bij zich. Het rietje was voor de kikkers, om ze op te blazen. Toen Joris zag hoe een opgeblazen kikker hulpeloos in het water dobberde moest Joris lachen. Daarna vingen ze een insect, eentje met 6 hele lange poten. Die poten werden onder luid gejoel een voor een uitgetrokken. Een egel om met een aansteker in de fik te steken werd die dag niet gevonden. Joris vond het eigenlijk wel jammer dat ze er geen vonden.

Die nacht had Joris een enge droom. Het ging over een grote groene kikker die een rietje in de bips van Joris wilde steken om Joris op te blazen. Joris probeerde weg te rennen, maar Joris kon alleen maar heel langzaam lopen. Er was een groot griezelig insect, die joelend de poten van Joris wilde uittrekken. Er was een valse egel met een aansteker die de kleren van Joris in de brand wilde steken, maar gelukkig was Joris poedeltjenaakt en kon de egel zijn gang niet gaan.

Toen Joris badend in het zweet wakker werd begreep hij hoe gemeen het is om dieren te mishandelen. Joris beloofde zichzelf alleen nog lieve dingen met beesten te doen omdat Joris beesten niet wilde aandoen wat hij zichzelf niet wilde aandoen. Joris had empathie geleerd! Maar de eerlijkheid gebiedt ook te zeggen dat Joris nog steeds dol is op een gehaktballetje en een hekel aan enge dromen heeft.

Joris heeft hoofdpijn en kriebelhoest

Het was in de tijd dat er nog ziekenfonds was en dat op de markt uw gulden nog een daalder waard was. Het was in de tijd dat Joris nog volop opgroeide. Joris had in die tijd last van hoofdpijn en kriebelhoest. Destijds kon je nog gewoon naar de dokter gaan zonder afspraak en dat was precies wat Joris deed. De dokter onderzocht Joris grondig, er werd zelfs met een lichtje in de oren van Joris geschenen en Joris moest meerdere malen ‘aah’ zeggen met zijn mond wijd open. Maar de dokter schudde zijn hoofd. Joris moest naar de specialist en de dokter schreef daarom een verwijsbriefje.

In het ziekenhuis werd Joris opnieuw onderzocht, ditmaal door een specialist. Deze keer hoefde Joris maar een keer ‘aah’ te zeggen maar werd er langer met een lichtje in zijn oren geschenen. Ook de specialist schudde zijn hoofd. ‘Is het erg dokter?’, vroeg Joris aan de specialist. De specialist legde Joris geduldig uit dat er een boompje in zijn hoofd groeide, precies tussen de twee hersenhelften. De dokter legde Joris ook uit dat het onmogelijk was het boompje uit zijn hoofd te verwijderen.

Destijds wist men nog weinig van DNA en dat door vrijen in de natuur, in dit geval het bos, er hout-DNA tijdens de coïtus vrij kan komen dat zich deels aanpast aan de menselijke genen. Hout-DNA groeit, om redenen die nog onderzocht worden, het beste tussen de hersenhelften.

Wees daarom voorzichtig met vrijen in het bos en gebruik altijd een condoom!

De dokter verwees Joris naar een Chinees die gespecialiseerd was in het kweken van bonsaiboompjes. De kriebel in de keel van Joris kwam doordat boomworteltjes de huig van Joris irriteerden. De Chinees bond de worteltjes, zoals alleen bonsaispecialisten dat kunnen, voorzichtig af zodat het boompje vrijwel niet meer zou groeien. Tevens werden de worteltjes gekortwiekt zodat ze de huig van Joris niet langer irriteren. Via een ingenieus mechanisme kan via de oren en neus van Joris het boompje verzorgd worden. Joris heeft allang geen hoofdpijn en kriebelhoest meer. Wel moet hij iedere maand even naar de Chinees.

Joris is geen maagd meer

Het meisje was in tegenstelling tot Joris geen maagd en ze had om redenen die Joris niet begreep, besloten met hem te vrijen. Nu Joris in adamskostuum naast het meisje lag dat hem gewillig wilde ontvangen werd Joris een beetje angstig. Joris had geen idee wat hij moest doen en besloot daarom het meisje maar eens te vragen wat ze van hem verwachtte. Het meisje gaf Joris een gulle lach en was een half uur druk met aanwijzingen geven die Joris allemaal netjes opvolgde; Joris is nu eenmaal een leergierig persoon. Toen Joris merkte dat het meisje zachtjes kreunend en licht schokkend tot een hoogtepunt kwam voelde Joris zich blij en trots: ‘Dat heb ik hem toch maar geflikt!’

Nadat het meisje aan haar gerief was gekomen was Joris aan de beurt. Het meisje vroeg Joris wat hij zoal lekker vond. Joris vertelde het meisje waar hij zoal over fantaseerde en wat hij op het internet had gezien. Het meisje lachte en gaf Joris gul waar hij om vroeg, want Joris had alles gegeven waar het meisje om vroeg. Bovendien vond het meisje Joris een lekkere jongen en vond Joris alles lekker wat het meisje met hem deed. Joris nam het meisje in een omhelzing en ze vreeën tot het meisje weg moest. Joris heeft het meisje nooit meer terug gezien maar soms kun je aan het lachje van Joris zien dat hij even aan haar denkt.

Joris wil dood

Joris heeft het moeilijk. Joris zit krap bij kas omdat hij geen werk heeft, bovendien heeft Joris in de krant gelezen dat hij nog verder gekort zal worden op zijn uitkering en dat hij waarschijnlijk geen kans heeft om ooit een vaste baan te krijgen. Bovendien is de zorg te duur voor oude mensen en Joris weet dat ook hij op een goede dag oud zal zijn.

Om te voorkomen dat hij oud wordt besluit Joris een eind aan zijn leven te maken. Hoewel Joris nog maar 29 is, weet hij dat er weinig toekomst voor hem is. Bovendien zien meisjes hem niet staan, heeft Joris weinig vrienden en denkt Joris dat zijn pa hem niet al te erg zal missen.

Bij zijn eerste poging besloot Joris zich eerst wat moed in te drinken. Joris kocht een halve liter jenever bij de slijterij en dronk de fles thuis voorzichtig leeg. Maar door de werking van de alcohol werd Joris niet alleen moediger, Joris werd ook vrolijker, zo vrolijk zelfs dat hij zich afvroeg waarom hij in godsnaam een eind aan zijn leven zou moeten maken. Toen viel Joris in slaap. De volgende ochtend had Joris een kater waar je u tegen mag zeggen. Joris was de hele dag ziek en besloot zijn zelfmoordpoging voorlopig uit te stellen.

Een week later was Joris somber genoeg om een nieuwe poging te wagen. Dit keer zou hij zich geen moed indrinken. Die dag ging Joris de trap op door een luik die leidde  naar het platte dak van het appartement. Toen Joris op het dak stond voelde hij de wind door zijn haren wapperen. Ook voelde Joris dat zijn knieën knikten. Joris heeft immers hoogtevrees. Joris probeerde nog naar de rand van het dak te lopen maar zijn lijf weigerde en Joris kon niet verder.

Joris leeft nog en dat is maar goed ook want de pa van Joris is ziek geworden. Joris is bij zijn pa gaan wonen om hem te verzorgen. Daarom krijgt de pa van Joris een korting op zijn AOW en geen extra zorg. Joris heeft nu geen enkele reden meer om een eind aan zijn leven te maken.

 

 

 

Joris is een antisemiet

Als Joris hoort dat hij een antisemiet is omdat hij het heel erg vindt van de Palestijnen in Gaza raakt Joris een beetje in de war. ‘Ik ben niet tegen Joden!’, roept hij nog maar het is al te laat. Uitleggen heeft geen zin meer. Joris wil graag dat de Israëlische regering stopt met het beschieten van Gaza, dat heeft toch niets te maken met antisemitisme? Dat Joris het geweld in de Gaza misschien wel net zo erg vindt als wat de Duitsers deden met de Joden tijdens de holocaust zullen we nooit weten. Want Joris wil niet dat mensen boos op hem worden om wat hij denkt. Dat Joris de Hamas misschien dom vindt omdat ze raketten vuurpijlen blijven afvuren op Israël zullen we ook nooit weten. Want Joris wil ook niet dat de andere mensen boos op hem worden om wat hij denkt. Daarom doet Joris er voorlopig het zwijgen toe.

Joris doet een goede daad

Op een goede ochtend fietste Joris naar de winkel om boodschappen te doen. Onderweg zag hij een oudere dame op de stoep liggen; ze was gevallen. Joris zag ook hoe iedereen de dame negeerde. Joris stapte van zijn fiets, zette hem netjes op slot en rende op een sukkeldrafje naar de plaats des onheils. Joris zag meteen dat de dame een fikse buil op haar voorhoofd had en een schaafwond op haar arm. Joris hielp de dame overeind. Gelukkig had ze niets gebroken. Wel was de dame een beetje verward, maar ze wist Joris precies te vertellen waar ze woonde: Vlakbij.

Joris bracht de dame naar huis en ging nog even mee naar binnen tot ze gekalmeerd was. Toen de dame wat bekomen was van de schrik nam Joris afscheid en verliet hij met een goed gevoel het huis. Nu kon hij eindelijk zijn boodschappen doen. Onderweg naar de winkel werd Joris bijna ondersteboven gereden door 2 politieauto’s met sirene en zwaailicht. Joris schudde zijn hoofd: ‘Moet dat nou zo?’

De overburen zagen hoe een man hun oude, eenzame buurvrouw het huis in troonde: ‘Waarschijnlijk om haar te beroven,’ zo dachten ze aldaar. Daarom belden ze meteen 112 om de politie te waarschuwen. Gespannen gingen de buren achter de vitrage kijken hoe dit alles zou aflopen: Je kan niemand vertrouwen tegenwoordig.

De volgende dag stond in de krant dat een mevrouw onder dwang een man haar huis had binnengelaten en door hem is mishandeld. Waarschijnlijk was de man een junk in geldnood. Er was niets gestolen. De man is gevlucht en van hem ontbreekt ieder spoor. Toen Joris het bericht las schudde hij zijn hoofd: ‘Waar is de politie als je ze nodig hebt?’

Joris is verdrietig

Joris werd soms geplaagd op school, dat heb je wel eens als je aardig probeert te zijn en geen kwaad in de zin hebt. Zo was er een keer een meisje dat net deed alsof ze Joris heel aardig vond, ja zelfs verliefd op hem was. Nu is Joris niet zo handig met meisjes en was Joris destijds nog minder handig met meisjes. Voor hem kwamen meisjes van een andere planeet.

Joris was door zijn vader opgevoed. Joris kon zich zijn moeder nog vaag herinneren. Toen Joris een jaar of vijf was ging zijn moeder een keertje even een pakje sigaretten halen. Joris weet nog dat ze de buitendeur hard dicht sloeg en niet meer terug kwam. Joris was toen een kleuter van vijf. Joris besloot destijds al nooit met een vrouw te zullen trouwen die rookte.

Joris was inmiddels ook verliefd geworden op het meisje dat net deed alsof ze op Joris was. Bovendien rookte ze niet. Toen het meisje merkte dat Joris inmiddels op haar was, lachte ze hem keihard uit. Bovendien lachten al haar vriendinnen Joris ook uit. Heel hard en heel gemeen. Joris droop teleurgesteld af. Blijkbaar waren meisjes die niet rookten ook niet te vertrouwen.

Toen Joris die dag thuiskwam van school liet hij niet merken hoe verdrietig hij was. Joris had al besloten zichzelf die avond zachtjes in slaap te huilen, net zoals zijn vader deed toen moeder net weggelopen was. Joris kon zijn vader dan horen, maar Joris wist ook dat dat niet de bedoeling was. Daarom huilde Joris die nacht nog zachter dan zijn vader wel eens deed zodat papa zich geen zorgen hoefde te maken.

Joris en vrouwentennis

Joris kijkt graag naar ‘wat onder de rokjes van de dames zit’ bij vrouwentennis. Soms kijkt Joris in zijn eentje naar vrouwentennis, met zijn knieën tegen elkaar en een beetje voorover gebogen. De geluiden die de dames maken vind Joris niet prettig en als er hard ‘ooh’ en ah!’ geroepen wordt zet Joris het geluid zachter. Niemand weet hoe leuk Joris het vrouwentennis vindt.

Joris gaat soms even onder de douche na een damestenniswedstrijd. De moeder van Joris heeft na een wedstrijd een keertje aan de deur van de douche geluisterd en hoorde Joris toen ‘hmmmm’ zuchten. De moeder van Joris heeft dat nooit doorverteld behalve aan mij, omdat de moeder van Joris weet dat ik een geheimpje kan bewaren.

Ook verschenen in 120woorden

Joris moet vrijwillig werken

Joris heeft een brief gekregen van de gemeente. Joris vindt brieven van de gemeente belangrijk en Joris gaat altijd even rustig zitten voor hij belangrijke brieven leest. In de brief staat dat Joris vrijwillig in de tuin om het huis van de burgemeester moet tuinieren:
Om werkervaring op te doen.

Nu heeft Joris nog nooit gewerkt omdat niemand hem vroeg te gaan werken. Je begrijpt dat Joris heel blij was dat hij nu vrijwillig mocht werken. ‘Want nu de werkloosheid zo hoog is blijft er veel werk liggen,’ zei Joris wijs tegen zichzelf. Joris had nog nooit getuinierd. Hij had wel een bonsaiboompje in een potje thuis, maar dat was niet zo veel werk. Een bonsaiboompje is maar klein en bovendien was zijn boompje van plastic.

In de tuin van de burgemeester moest Joris rechte baantjes trekken met de grasmaaier. Toen de opzichter zag dat Joris netjes kon werken met de grasmaaier ging de opzichter weg: ‘Ik kom over een uurtje weer terug.’ Maar na een half uurtje was Joris al klaar. Gelukkig was er een ander tuintje achter dit tuintje. Joris is de kwaadste niet en hij besloot de plantjes in de ander tuin eens netjes te kortwieken en op gelijke hoogte de brengen. Na een half uurtje waren de plantjes keurig kort. Het onkruid had hij netjes uit de grond getrokken en met het andere tuinafval op de composthoop gegooid.

Toen de opzichter na een uurtje terugkwam zag hij tot zijn tevredenheid dat het gras in de tuin van de burgemeester keurig in rechte baantjes was gemaaid. ‘Ik heb het andere tuintje ook al gedaan,’ zei Joris trots. ‘Dat was de moestuin,’ mompelde de opzichter. Er verscheen een tevreden glimlach op het gezicht van de opzichter. Hij bedankte Joris voor het extra werk dat hij gedaan had. Trots en tevreden ging Joris naar huis. Joris wacht vol spanning op een nieuwe brief van de gemeente voor vrijwilligerswerk en werkervaring.

De opzichter heeft een brief gekregen van een hoveniersbedrijf waar enkele werkplekken waren vrijgekomen na een mislukt project om werkloze mensen verplicht vrijwillig werkervaring te laten opdoen met tuinieren:
De gemeente heeft besloten dat werkervaring opdoen met  vrijwilligerswerk tot concurrentievervalsing zou kunnen leiden.

De opzichter is niet langer een vrijwilliger voor de gemeente. Dankzij Joris heeft de opzichter weer een echte baan.

Eerder verschenen in Krapuul

 

Joris heeft kiespijn

Joris kreeg kiespijn op een vrijdagmiddag. Joris belde zijn tandarts en die kon Joris niet eerder helpen dan maandagmiddag. Joris was in geen jaren bij de tandarts geweest omdat Joris de tandarts een beetje eng vond. Nu de afspraak met de tandarts gemaakt was werd Joris, ondanks zijn kiespijn, weer een beetje bang. Bovendien moest Joris een heel weekend met kiespijn rondlopen. Joris had gelezen dat Aspirine slecht was voor je maag, en die andere pijnstiller slecht voor je nieren. Er was een nieuwe pijnstiller op de markt, maar daar kon je een hartaanval van krijgen. Joris vond pijnstillers ook een beetje eng.

Joris besloot een flinke baksteen te halen bij de doe-het-zelf-zaak om de hoek. Joris mocht de baksteen gratis meenemen van de verkoper omdat de baksteen van een restpartij afkomstig was. Glunderend nam Joris de baksteen in ontvangst. Joris bofte maar weer! Thuisgekomen bond Joris een een stuk touw om de baksteen. Joris had altijd touw in huis om oud papier mee in te pakken. Joris hield ervan zijn afval netjes gescheiden te bewaren. Daarna bond Joris het andere eind van het touw om zijn pijnlijke kies en wandelde met zijn gratis baksteen in de aanslag naar het balkon; Joris woonde in een appartementje, 3 hoog met een balkonnetje.

Toen Joris zijn baksteen over de reling gooide kneep hij zijn ogen stijf dicht en voelde Joris hoe het aan zijn pijnplek geknoopte stuk touw ‘plop’ zei. Joris was verlost van zijn pijnlijke kies! Opgelucht deed Joris zijn open weer open en keek over de reling. Op de grond zag hij zijn baksteen-met-touw-en-kies op de grond liggen. Joris zag ook een mijnheer liggen, het zal toch niet..? Joris rende naar beneden om poolshoogte te nemen.

Met de man onder het balkon gaat het weer goed. De man onder het balkon moest wel even ter controle naar het ziekenhuis, maar gelukkig zijn ziekenhuizen ook zonder afspraak open, zelfs na 4 uur en in het weekeind. Joris heeft zijn lesje wel geleerd. Joris kijkt nu altijd eerst even over de reling van het balkon alvorens hij een baksteen van het balkon gooit. De afspraak met de tandarts heeft Joris natuurlijk afgezegd.