Glazige ogen

Tijdens mijn ochtendwandeling met de hond loop ik langs een bushalte. Er staat een jongedame. Terwijl ik langs haar loop kijkt ze met glazige ogen door me heen. Ze zegt iets, waarvan ik aanneem dat een groet is. Beleefd groet ik terug. Maar ze mompelt onverdroten verder, starend naar iets waar ik geen deel van uitmaak. Dan realiseer ik me dat ze een conversatie voert met een i-Pad. Ik onderdruk de neiging me opgelaten te voelen, haal mijn schouders op en gooi het zakje met hondenpoep in de afvalbak bij de halte.

Eenmaal weer thuis zie ik mijn buurman. Hij zit in de tuin en kijkt op van zijn mobiel. “Mooi weer vandaag!” Instemmend steek ik mijn denkbeeldige mobiel op.

Ook verschenen in 120w.nl

Prijskaartje SOA test

Tot mijn niet geringe verbazing lees ik dat de kosten van een SOA test worden afgewenteld op de eventuele patient, ik bedoel, het gaat van je eigen risico. Nu gaan risico en SOA slecht samen, vooral als het ‘eigen’ risico is.

Ik heb het al zo vaak gezegd; er zijn heel veel armlastige mensen die de zorgkosten niet of nauwelijks kunnen betalen, laat staan een extra kostenpost als eigen risico. Wat hen rest is het mijden van de zorg om rond te kunnen komen.

En als je weinig hebt te besteden, weinig pleziertjes hebt in je leven, (nu stigmatiseer ik, ik weet het maar het moet even) zoek je wel eens troost bij een lotgenoot die eerder troost heeft gezocht bij een ander lotgenoot die met een onbehandelde SOA omdat het leven zo duur is enzovoort, enzovoort. Je hoeft geen epidemioloog te zijn om te raden wat er dan kan gebeuren.

Ik bedoel, iedereen doet het en iedereen kan daarmee een SOA oplopen. Een SOA kijkt niet in je portefeuille om te checken of je een onderzoekje wel of niet kan betalen.

En zo creëert de zorg een paria waar je niks mee te maken wil hebben omdat ze zijn vies zijn en allemaal een onbehandelde druiper hebben.

Gedoog drugsafval

Als ik lees hoeveel kosten en ellende illegaal gedumpt drugsafval met zich mee brengt, vraag ik me af of er geen regeling te treffen is die het mogelijk maakt voor criminelen om anoniem hun afval te kunnen storten.

Regelmatig zijn er acties waar mensen van ieder allooi in staat worden gesteld anoniem hun wapens in te leveren. Een prima manier om van overtollig wapentuig af te komen nietwaar? Beter dan het zomaar ergens te dumpen, daar komen alleen maar ongelukken van. Stel je voor dat uw kind een gedumpt wapen vind, met alle gevolgen van dien, dat wil toch niemand?

Ook zijn er allerlei plekken waar men redelijk veilig zijn geld kan stallen, zijn er brievenbusfirma’s, waar je geld zo goed als veilig is voor de belastinginner. Alles beter dan je zuurverdiende geld te verspillen aan de belastingen nietwaar?

Dus waarom geen plek waar de crimineel veilig zijn chemische drugsafval kan dumpen?

Het product is al geproduceerd en op de markt gebracht. Wat rest is de rotzooi waar de crimineel afstand van zal moeten doen. Zo anoniem en veilig mogelijk. Om ongelukken te voorkomen en het milieu te sparen.