Joris en de uitgemolken koe

Joris stond bij de bushalte toen hij een koe in blinde paniek over weg de weg zag rennen. De achterpoten van de koe bewogen zich wijdbeens voort om te voorkomen dat ze over haar heen en weer slingerende uier zou struikelen. Snot droop uit haar natte neus en haar ogen stonden wild van angst. De koe stopte bij de bushalte en vroeg hijgend aan Joris hoe laat de bus kwam. Joris keek op zijn horloge: “Hij kan elk moment komen.”

Toen de koe even later in de bus wilde stappen maakte de chauffeur een afwerend gebaar: “Koeien zijn niet toegestaan in de bus.” Joris had medelijden met de koe en vroeg de chauffeur om clementie. Maar de chauffeur was onverbiddelijk: “Koeien schijten de hele tent onder en wie mag de boel opruimen?” De chauffeur trok een vies gezicht en wees naar zijn hartstreek: “Ik.”

De koe smeekte Joris om haar in bescherming te nemen: “Ik ben uitgemolken en nu wil mijn boer me naar het abattoir brengen om geslacht te worden, om gehakt van me te maken. Dus ben ik gevlucht en nu zoek ik een plek waar me asiel verleend kan worden. Ik ben een slachtvluchteling en wil in bescherming worden genomen tegen het tuig van het abattoir.”

Joris nam de koe mee naar zijn huis en stalde de koe in zijn achtertuin. Voorlopig was de koe veilig.

Joris belde naar alle dierenasielzoekerscentra om een plekje voor de koe te vinden maar helaas kreeg Joris steeds dezelfde reactie: “Vol is vol.”

Joris besloot de koe naar India te brengen. Daar zijn koeien namelijk heilig. De kapitein van een boot die naar India zou varen om aldaar gesloopt te worden door arme hardwerkende Indiase werkers wilde de koe wel meenemen. Maar het kostte Joris een aardig spaarcentje.

Toen de koe aan boord van de sloopboot stapte zag ze in de verte een stel varkens dobberen in piepkleine bootjes. De bootjes zagen er onveilig uit en waren zeker niet zeewaardig. “Wie zijn dat?” vroeg Joris. “Dat zijn dobbervarkens,” legde de koe uit, “Ze geven slachtvluchtelingen aan om in het gevlei te komen met het tuig van het abattoir  om te voorkomen  dat ze zelf geslacht zullen worden. Zie je dat grote vette varken daar? Dat is Annabel, de oprichtster van de dobbervarkens.”

De koe is inmiddels veilig en wel in India. Ze is al een paar maanden heilig en hoeft niet te vrezen voor de slacht. Joris heeft nog een kaartje van de koe gekregen. Die staat op het dressoir in de slaapkamer van Joris. En Joris? Die heeft nog steeds een warm gevoel van het feit dat hij een heuse uitgemolken koe van een wisse slacht gered heeft.

De kut van de moeder van Stef Blok

De kut van de moeder van Stef Blok hield haar lippen stijf op elkaar en wilde geen commentaar geven op wat ze van was bevallen. Hetgeen volstrekt begrijpelijk is. Kutten waren destijds nog niet mondig met grote gezinnen tot gevolg. Kutten wisten niet beter, waren slecht geïnformeerd en dachten dat alles wat de vliezen deed breken eruit geperst moest worden. (Beval is beval) Met Stef Blok tot gevolg.

Er zijn natuurlijk veel meer kutten die zonder weerwoord misbaksels als Stef Blok hebben voorgebracht, maar vandaag staat de kut van moeder Blok in de schijnwerper. 

Veel neoliberale kutten steunen de kut van mevrouw Blok. De prominente kut van de moeder van Mark Rutte wist in een persbericht te vertellen dat ze volledig achter de kut van de moeder van Stef Blok stond.

Nederland was ooit een vooruitstrevend kutland maar sinds de pers alle kutscheten van kutten van een zeker allooi uitgebreid en zonder kritische noten, sterker nog, met volledige instemming uitgebreid aandacht geeft gaat het fout met kutland Nederland.

Ik zou dan ook tegen alle progressieve kutten in Nederland willen zeggen: “Stop het persen!”

Nawee: Ik had als ‘punchline ‘stoppen met soppen’ willen gebruiken, maar dit is een serieuze zaak en met neoliberale kutten moet je niet soppen spotten.

Laminaatvloer leggen

We hebben besloten laminaatvloer in de slaapkamers te leggen. Een kamer is nu gedaan. Dat ging niet zonder slag of stoot. Na de eerste keer dat de vloer gelegd was belde mijn zwager. Om even een kijkje te nemen. Zijn timmermansoog keek me meewarig aan. Ik bleek het kliklaminaat verkeerd gelegd te hebben: “De vloerdelen sluiten onvoldoende aan.” Hij deed me voor hoe het moest. Vanmorgen deed ik de vloer voor een tweede keer. Na een paar uur zwoegen belde mijn zwager op. Hij wilde nogmaals een kijkje nemen. Trots liet ik hem het resultaat zien. Maar hij schudde zijn hoofd: “Die zit los en die zit los. De vloerdelen sluiten nog steeds niet goed aan.” Toen ging hij aan de slag. Een paar uur later was hij klaar. Een perfect laminaatvloertje. Natuurlijk bedankte ik hem uit de grond van mijn hart. Bovendien weet ik nu hoe ‘het’ moet. Ik moet nog twee slaapkamers doen en die ga ik perfect leggen.
Want zwagers komen altijd langs om even een kijkje te nemen.

Als het leven al te veilig is geworden

Als kind zag ik een scène op tv waar iemand werd aangevallen door een zwaan. Het commentaar wist te melden dat een klap van de vleugel van de zwaan de arm van de persoon brak. ‘Want zwanen kunnen met hun vleugels de ledematen van personen breken als ze zich bedreigd voelen.’ Jaren later kwam ik erachter dat het een broodjeaapverhaal was, maar het kwaad was inmiddels geschied.

Sinds die tijd ben ik namelijk bang voor zwanen en ganzen Ganzen lijken een beetje op zwanen weet je. Nou ja, dat weet mijn angstige onderbewuste mij dan te vertellen. Verder lach ik personen die bang voor spinnen en/of muizen zijn keihard uit. Want zo rol ik nu eenmaal.

Nu maak ik een bruggetje naar de waan van de dag en de angst die die daarbij hoort. Angst voor islam en moslims. Enge hoofddoekjes en niet minder eng Arabisch gebrabbel. Allahoe akbar (!) En dan weet het deskundige commentaar te vertellen of te schrijven dat islam eng is, niet deugt. En u schrikt, wordt bang voor islam. Voor de Arabische taal. En u krijgt die enge hoofddoekjes maar niet uit uw hoofd.

U dient zich te realiseren dat het veelal broodjeaapverhalen zijn. Dat moslims gewoon mensen zijn als u en ik. Maar u krijgt de angst maar niet uit uw hoofd. Het kwaad is immers al geschied?

Ik maak regelmatig een spin dood omdat iemand in mijn woonplaats bang is voor spinnen. (Tegenwoordig zet ik spinnen netjes buiten de deur.) 

Angsten zijn meestal niet reëel. Maar het kan diep zitten en de ratio volstaat niet altijd. Vooral als personen op radio, tv en in de gedrukte pers u voortdurend willen wijsmaken dat vluchtelingen potentiële terroristen zijn, te lui zijn om te werken, uw baan afpakken en alle homo’s overhoop willen schoppen.

Blijf uw verstand gebruiken, hoe bang u ook bent. Een vliegtuig stort wel eens neer, toch is de kans dat u dat overkomt verwaarloosbaar. En gaat u gewoon met het vliegtuig op vakantie naar Ibiza. Dat is het soort verstand dat u moet gebruiken als u zich angstig voelt in de omgeving van vrome moslims en grote, sterke, knappe mensen met een tintje. Want zeg nou zelf, die mensen zien er toch een stuk beter en vaak beter verzorgd uit dan wij bleekneusjes?

Moet ik het nog over antivaxers hebben of heeft u de strekking inmiddels begrepen?

We zoeken een verklaring voor een angst vaak buiten onszelf, willen graag iemand de schuld geven van onze angsten. Daarom ligt het aan de moslims, ligt het aan de vaccinaties en worden we rustig gehouden door chemtrails die passagiersvliegtuigen boven onze hoofden achterlaten. Wachten vrome christenen op Armageddon en de wederopstanding (van hun vrome familie). Zijn er allerlei samenzweringen om ons te gronde te richten.

Bang zijn is prima. Soms is het nodig. Maar als het leven al te veilig is geworden bedenken we zelf dingen om bang voor te zijn en te worden. Want laten we wel wezen, westerlingen leven in een bijzonder veilige periode. En de meeste angsten waar wij westerlingen aan lijden zijn niet reëel.

Daarom zouden mensen die het beter weten dan u en ik heksenjachten en samenzweringstheorieën met alle mogelijke middelen moeten blootleggen’