Archief voor oktober, 2018

Bloed prikken op zijn ‘Melaniaans’

Geplaatst: 26 oktober, 2018 in Blog, column

Vandaag heb ik bloed laten prikken in een van de lokale klinieken in mijn woonplaats. Het personeel bleek uitsluitend uit dames te bestaan die hetzelfde accent als Melania Trump hadden. Toen ik aan de beurt was werd ik geholpen door een ongeduldige ‘Melania.’

Het eerste wat ze me vroeg was of ik links- of rechtshandig was: “Linkshandig.” Vervolgens wees ze naar een haak aan de muur en vroeg me waarom ik mijn jas, die ik in mijn linkerhand had, niet opgehangen had: “Ik had de haak niet opgemerkt.” Vervolgens vroeg ze, om te controleren of ik het écht was, naar mijn naam en geboortedatum. En toen vroeg ze om mijn telefoonnummer: “Dat weet ik zo niet uit mijn hoofd, ik ben bijzonder slecht met telefoonnummers.” Als Melaniaanse blikken konden doden …

Daarna moest er nog een hartfilmpje worden gemaakt. In de cabine waar dat zou worden gedaan wees ze streng naar de kledinghaak: “Hang dáár je jas en je bovenkleding op. Hou je broek aan maar trek je broekspijpen omhoog. Heb je dat begrepen? Ga dan op de behandeltafel liggen. Kun je dat onthouden? Ik ben zo terug.”

Even later kwam ze terug en controleerde of ik alles onthouden en begrepen had. Vervolgens plakte ze stickers en bedrading op mijn bovenlijf en kuiten. “Hoe zwaar ben je? Hoe lang ben je? Gebruik je medicijnen voor je hart en bloeddruk? En niet bewegen en ontspan je,” zei ze streng op haar Melaniaans. Om niet op mijn donder te krijgen ontspande ik me zo hard als ik kon. Voorwaar een hele opgave.

Toen ze klaar was zei ze: “Dag, je mag naar huis.” En weg was ze. En was ik opgelucht dat ik niet werd opgepakt door de KGB vanwege mijn linksige bloedspiegel en antifascistische hartslag.

Schulden in Canada #DebtNation

Geplaatst: 25 oktober, 2018 in Blog, column

Canadezen steken zich graag in de schuld. Alles op Krediet. Je auto, je koelkast, je fornuis, je meubelen, kortom alles en als het je te veel wordt verhoog je de limiet op je kredietkaart en als je je kredietkaart niet meer kan betalen neem je voor je je loon krijgt eenpayday loan‘ waarmee je voor twintig dollar één week tweehonderd dollar kan lenen.

Kortom, de gemiddelde Canadees leeft van ‘paycheck to paycheck,’ met hun kredietkaarten ‘maxed out’ en houden met moeite door al dat lenen en leasen het hoofd boven water. Canada staat zo’n beetje bovenaan op het lijstje als het om schuld door consumentenleningen gaat.

Screenshot from 2018-10-25 14-52-56

De rente is stukje bij beetje aan het stijgen en veel Canadezen komen hierdoor in de problemen omdat ze die rentverhoging niet aankunnen. Vandaag is de rente wederom verhoogd.

Screenshot from 2018-10-25 14-44-04

Er is een campagne gaande om de mensen te waarschuwen voor te hoge schulden. #DebtNation Maar ik vrees dat dat tegen dovemansoren zal zijn gericht. #DeafNation

De banken en geldinstituten staan te popelen om de rente te verhogen na jarenlange lage rentes waarvan de gemiddelde klant zich niet eens meer kan herinneren dat die ooit hoger waren. En zich niet kunnen voorstellen dat die (nog) hoger zullen worden. Met alle ellende van dien.

Bron: CBCNews

Volgens wetenschappers (mensen die er verstand van hebben)  is het duidelijk dat door onder andere CO2-emissies het klimaat nogal aan het broeien is. Het wordt warmer met als gevolg meer stormen, overstromingen, droogte, nattigheid en ander leed dat u zelf mag invullen.

Conservatieven staan internationaal bekend als een stel malloten die vinden dat wetenschap ook maar een mening is. Canada is hierop geen uitzondering. Maar Canada gaat belasting op emissies invoeren. Want Canada heeft een liberale regering. (Niet neo-liberaal.)

Ieder provincie in Canada mocht zijn eigen plannen, binnen de afgesproken spelregels invoeren. Maar natuurlijk zijn er malloterige conservatieve premiers in Canada die de plannen van de Canadese regering tegenwerken.

De premier van Ontario, Doug Ford is hier een mooi voorbeeld van. Hij moet niets hebben van ‘carbon tax.’ Ford heeft zelfs de plannen van de vorige liberale regering van Ontario in de prullenbak gegooid. Hetgeen de provincie miljarden heeft gekost omdat er inmiddels druk geïnvesteerd werd door bedrijven die nu moesten worden afgekocht. 

De regering Trudeau weet de conservatieve provincies die de boel tegenwerken naar mijn mening een hele aardige hak te zetten.

Iedereen die in een provincie woont waar niet meegewerkt wordt aan invoering van een carbon tax moet emissiebelasting betalen. Hoe meer je vervuilt, hoe meer je moet betalen. Op bijvoorbeeld benzine, gas en elektra zal een heffing komen. Vervolgens wordt die heffing/belasting rechtstreeks terugbetaald aan de burger. Maar de belastingteruggaaf zal voor de gemiddelde persoon hoger zijn dan het geld dat hij eerder moest inleggen. Immers, de vervuiler betaalt, dus moeten bedrijven die veel vervuilen extra belasting betalen. Het is de bedoeling dat die bedrijven daardoor gaan innoveren om minder te vervuilen. En die teruggaaf gaat naar de burger. Rechtstreeks. Niet via de provincie.

Door niet mee te werken aan een carbon tax staan die provincies voor lul omdat alleen de burgers er beter van gaan worden. En de provincies geen cent wijzer. Die staan buitenspel. En dat gaat de conservatieve PC (Progressive Conservatives) volgend jaar met de nationale verkiezingen stemmen kosten. Want de gemiddelde kiezer stemt nog steeds op de partij die zijn beurs het best weet te vullen.

Canada schrijft ruim twee miljard dollar af

Geplaatst: 22 oktober, 2018 in Blog, column

De Canadese conservatieve Harper-regering besloot in 2009 een lening aan Chrysler te verlenen om het bedrijf te redden van de ondergang. De lening zal nooit terugbetaald worden om de eenvoudige reden dat de ‘oude’ Chrysler niet meer bestaat. Er is nu een ‘nieuwe’ Chrysler en die heet ‘Fiat’ Chrysler.

De nieuwe Chrysler heeft nooit geld geleend van Canada, dus hoeft men het geld en de bijbehorende rente niet terug te betalen. Daar is geen speld tussen te krijgen.

Fiat Chrysler, heeft in 2017 een winst van 4.3 miljard Amerikaanse dollar gemaakt, met dank aan belastingbetalende geldschieters die naar hun zuurverdiende centen kunnen fluiten.

Het geld is in stilte door de huidige liberale Turdeau Trudeau-regering afgeschreven, want het is verdampt in het grote zuigende zwarte graaigat dat het ‘hulpbehoevende’ bedrijfsleven nu eenmaal is.

De eerste dag dat Cannabis legaal is in Canada is bijna achter de rug. Op het nieuws zag je vooral blije verhalen van personen die eindelijk vrijuit een jointje konden roken en van personen die waarschuwden voor de gevaren van cannabis. Vooral voor rijden onder invloed van- en werken onder invloed van cannabis werd behoorlijk gewaarschuwd. Ook agenten waarschuwden het volk dat ze extra streng en stoer zouden optreden tegen cannabisgebruik op plekken waar dat niet mocht.

Natuurlijk werd er hier en daar een feestje gevierd. Maar van wanklanken of rellen was nergens sprake.

Op de wegen wordt vanavond en de komende week streng gecontroleerd op ‘impaired driving.’ Ik lachte hardop toen een lokale journalist op het nieuws vroeg of er al een overtreder gepakt was. “Jawel,” was het antwoord, “we hebben iemand gepakt die te veel gedronken heeft.” Maar van iemand die door cannabisgebruik van de weg moest worden gehaald was (nog) geen sprake.

Bij enkele ‘wietshops’ werd gevraagd of er ook onfatsoenlijk en hinderlijk in het openbaar gepaft wordt en dergelijke, of het ergens ook uit de hand liep. Maar niets van dat alles. Het was bijzonder stil op straat. Niets aan de hand. Geen wietwolkje aan de lucht

Want er was inderdaad weinig aan de hand. Behalve het gevoel van een zucht van verlichting dat je normaal cannabis kon kopen en recreatief mocht gebruiken, mits men zich aan de spelregels hield natuurlijk.

Over clementie voor cannabisgebruikers die de oude cannabiswet overtraden wordt druk gedebatteerd.  Waarschijnlijk komt dat wel goed. Er klinken geluiden om de overtreders van destijds, die volgens de nieuwe cannabiswet niks misdaan hebben, uit de boeken te schrappen. Maar ik vrees dat dat niet gaat lukken.

Intussen blijven de voormalige overtreders van de Canadese cannabiswet gewoon in de boeken van de Verenigde Staten staan en komen die de grens niet over. Tenzij je 500 Amerikaanse dollars betaalt voor het schrappen van je overtreding. Die 500 dollar ben je dan kwijt, en moet je alsnog afwachten of je overtreding alsnog geschrapt wordt. Als je geluk hebt duurt dat een maand of drie. Als je pech hebt wordt die niet geschrapt.

Morgen gaat Canada weer over tot de orde van de dag, en vraagt men zich af waarom men zich zo druk maakte om ‘WeedWednesday,’ een dag als alle andere, behalve dan dat cannabisrokers eindelijk legaal hun jointje konden roken. En de staatskas kan gaan rinkelen.

Ps: Iedere provincie mag de nieuwe wet naar eigen inzicht implementeren En de provincies zijn niet allemaal even goed voorbereid. Zo kan je legale Cannabis in Ontario alleen maar online bestellen. En zijn wietshops niet legaal. Toch willen de meeste dispensaries die illegaal opereerden openblijven. Zo zal er in die provincie voorlopig een grijze markt ontstaan. De politie trad de laatste jaren niet echt hard op tegen die wietshops. Ik hoop dat dat met de nieuwe wet ook niet zal gebeuren. Over 6 maanden mogen de wietshops die een vergunning verkregen hebben legaal open. 

Weetje: De huidige premier van Ontario, Doug Ford, verkocht vroeger zelf illegaal cannabis in Toronto. Ook in de politiek is hij een schurk.

Faalangst

Geplaatst: 17 oktober, 2018 in Blog, column

Onlangs werd ik geconfronteerd met een oud gevoel toen ik aan het klussen was. Ik maakte een meetfout met als gevolg dat ik een vloerdeel foutief gezaagd had en daardoor onbruikbaar was. Nu had ik meerdere pogingen achter de rug om de klus correct te klaren. Drie pogingen om precies te zijn. En het is zoals een oud gezegde ons wil vertellen: “Vier maal is scheepsrecht.”

Ik voelde een verpletterend gewicht dat me op mijn knieën wilde drukken. Ik voelde een drang om een potje te gaan janken. Ik had gefaald. Iets in me wilde me dat inwrijven, wilde dat ik het project zou opgeven, boos zou worden en meer van dat soort dingen. 

Gelukkig ben ik inmiddels oud en wijs genoeg om al dat onaangename gedoe dat me overspoelde van me af te laten glijden en te negeren. De klus is inmiddels geklaard en klaar voor inspectie van mijn handige zwager.

Ik was vooral verbaasd dat faalangst zich nog steeds zo krachtig als ongewenste gast in mijn onderbewuste manifesteerde en zich waarschijnlijk nooit helemaal zal laten wegjagen.

Het gevoel te falen is een bijzonder krachtige emotie waar nogal lastig is mee om te gaan. Dan liever niks doen, luieren en net doen alsof je het allemaal niet interesseert. Ik heb jarenlang geluierd en me nergens voor geïnteresseerd. 

Ik ben dat inmiddels ontgroeid. Vroeger dacht ik dat ik een onhandige kluns was. Maar dat blijkt iedere keer weer reuze mee te vallen. Zolang ik durf te falen en het opnieuw te proberen. Steeds maar weer.

Ik weet zeker dat er veel meer mensen zijn die lijden onder de verlammende gesel van faalangst. En volhouden valt dan niet mee. Maar als je lijdt aan faalangst moet je dat onderkennen, en niet net doen alsof je het niet kan boeien. Ik heb dat ontelbare keren geprobeerd. Maar het loste mijn faalangst niet op. Nu probeer ik de klus te klaren. En als het niet lukt probeer ik het nog een keer, totdat het lukt en het oude, vertrouwde faalgevoel terug in zijn hok kan sturen.

Illegale dingen doen

Geplaatst: 7 oktober, 2018 in Blog, column

Criminelen ontdoen zich van hun illegale drugsafval. Schande! Een voor mij onbegrijpelijke reactie. Want hoe dump je illegaal afval? In de natuur? Voor het politiebureau of toch maar ergens binnen de bebouwde kom? En dan lekker de fik erin.

Als je een stofje illegaal maakt wordt ook het productieproces illegaal. Dus ook het afval. ‘Criminaliseren,’ noemen we dat met een mooi woord. En hoe harder je de crimineel aanpakt, hoe harder of ‘zich meer onaantastbaar wanend’ de crimineel zich gaat opstellen.

Je zou kunnen zeggen dat de illegale drugshandel goed wordt aangepakt. Anders zouden de producenten ervan niet zulke vervelende illegale dingen doen.

Als het illegaal dumpen van drugsafval zo vervelend is, zorg dan voor een legale, anonieme regeling van het drugsafval. Ik kan me niet voorstellen dat dat niet te regelen is.

Harder aanpakken is een andere optie. Maar zal leiden tot groter gevaar voor uw buurt, natuur en milieu.