“This cap is for you… ‘kee, specially made for you… ‘kee.
I made a call a few day’s ago to have this cap made… ‘kee…
For you… ‘kee.
I offered to pay it with a cheque… ‘kee.
With my signature on it, ‘kee.
The man was soo happy to get a check with my signature, never have heard a happier man on the phone, so happy, sooo happy.
I bet he has the cheque framed and has the cheque hanging on his wall, a great wall by the way hahahaha,…. ‘kee.
Mexicans.., never mind…
So, I want you to wear this cap when we go to the greatest disaster this country has ever seen… ‘kee.
Bigger then Bangla…ehh… country. ‘Kee.
Much much bigger. Bigly even… ‘kee.
Open it, open it… please.
You’re welcome.
So proud so nice.
‘Kee its time to have a look folks, I’m sure the turnout will be great, the greatest turnout in the biggest disaster.
All for me, on tv.
The cap Mel.., Melania.., the cap.
Yes you will wear it.
Don’t make me sad Melania, its a great day, a great disaster and a perfect day for a great turnout.
Happy.”
Archief voor augustus, 2017
Ik dacht dat hardop toen ik een statistiek bekeek waarop het aantal vluchtelingen dat per jaar de Middellandse zee oversteekt en het aantal vluchtelingen dat tijdens die oversteek verzuipt. Keurige blauwe streepjes die op uiterst kille wijze duidelijk maken wat er aan de hand is. Zonder verhaal, zonder gevoel.
Om dergelijke statistieken tot leven te brengen stel ik me voor hoe het is om te verzuipen, hoe het is om je kinderen te zien verzuipen, hoe kinderen hun ouders zien verzuipen. Hoe het is om met ware doodsverachting een oversteek naar een veiliger haven te wagen.
En dan arriveer je op een plek die zich ‘Fort Europa’ noemt. Waar je je afvraagt of je teruggestuurd wordt, waar mensenhandelaren hun slag slaan en je te werk wordt gesteld in een of ander louche bordeel. Dat je door mensensmokkelaars in een vrachtwagen wordt gepropt en afgezet wordt op een plek waar je het verder zelf mag uitzoeken. Of door welke omstandigheid dan ook crepeert in een laadbak.
Allemaal leed waar ik liever niet aan wil denken. Maar ook leed waar ik mezelf zo nu en dan dwing aan te denken. Omdat het veilige statistiekje geen hekwerk is waar ik me achter kan en mag verstoppen. Dergelijke statistieken leggen, als u achter de staafjes durft te kijken leed, heel veel leed bloot.
Met dank aan Datagraver.
Met enige verbazing moest ik vandaag vernemen dat antifascisten een gevaar zijn. Ik weet niet precies wat de ouderen onder u, die de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt hier van vinden, maar dat de fascisten of, als u wilt nazi’s destijds zijn verjaagd uit uw Nederlandse tuin staat buiten kijf. Indien nodig met geweld. Dat fascisme een gevaar is dat bestreden moet worden met alle mogelijke middelen staat buiten kijf. Maar de fascisten zijn er weer. De fascist is weer helemaal hot. En we moeten in overleg met fascisten. Niet slaan, nee luisteren, in gesprek gaan.
Als u een fascist dan wel nazi op zijn bek wil slaan, gaat gerust uw gang. Natrappen? Waarom niet. Be my guest.
Not. Mag niet.
Want op 27 augustus 2017, 13:00, beweert een historicus JA, EEN fucking HISTORICUS, dat antifascisten een gevaar zijn. Want antifascisten noemen fascisten fascisten en nazi’s nazi’s en dat is niet netjes. U leest het goed: Tegenwoordig is het niet netjes een nazi voor zijn bek te slaan. Niet netjes een fascist terug te jagen naar waar hij vandaan is gekomen, naar waar hij thuishoort, het riool.
Als ik een fucking gevaar ben omdat ik “nee,” zeg tegen nazi’s en ze het liefst op hun bek wil slaan dan is het maar zo. Ik sluit af met een schitterende opmerking van, volg die man, @noordkaapfujin
Ik wil daar nog iets aan toevoegen: Mocht u toch wc-papier hebben gegeven aan een fascist, dan krijgt u het van hem terug, in uw gezicht, gelardeerd met fascistenstront.
BNNVARA durft een documentaire over Jesse Klaver niet uit te zenden. Terecht natuurlijk, want Jesse Klaver is de meest gevaarlijke politicus die Nederland rijk is.
Ik bedoel, wat is er toch aan de hand in Nederland? Ik moet met niet geringe verbijstering aanzien hoe Nederland door een stel fascistische schreeuwlelijken op de knieën wordt gewerkt. Dat een linkse omroep een documentaire over een politicus die mijns inziens meer rechts dan links is niet durft uit te zenden omdat rechts gespuis het er niet mee eens is?
Hallo?
Gaan we in Nederland meemaken dat een stel fascistische schreeuwers gaat bepalen welke informatie we wel of niet tot ons mogen nemen? Informatie van de fucking publieke omroep nota bene. U weet wel de publieke omroep die van álle Nederlanders is. Dus ook die van de mensen die de documentaire over Jesse Klaver wél willen zien.
De Nederlander wordt met de dag laffer. De Nederlander zit het liefst veilig vanachter het raam toe te kijken hoe het vrije woord naar de verdommenis gaat. Zolang het hem zelf maar niet aangaat nietwaar? Racisme, xenofobie, het vrije woord, fascisme, wat maakt het uit, ik ben wit en het zal mij niet raken.
Op een goede ochtend wordt u wakker en kijkt u door het raam. En ziet u bruinhemden met fakkels en vlaggen paraderen. Wordt er bij u aangeklopt. En vraagt u zich af: “Waarom bij mij?”
Hij keek naar een foto. Op de foto stond een kind. Hij was het zelf, toen hij nog kind was, betrapt op een eenzaam en verloren moment. Hij maakte het opnieuw mee. Hij weende en er viel een traan op de foto.
De man ontwaakte uit zijn waan en werd helder. Hij keek naar de foto. Hij zag het lieve kind dat hij ooit was. Hij voelde zich een beetje verdrietig worden. “Hoog Sammie kijk omhoog Sammie,” mompelde hij zachtjes en gaf de foto een kus.
“Moeder,” riep de dementerende man, “Waar was je al die tijd?” Hij weende. Zijn moeder liep naar hem toe en sprak hem aan in een taal die hij niet begreep. De man raakte in paniek en begon te gillen en te schreeuwen. Hij zwaaide wild met zijn armen.
De zuster vroeg om assistentie en de man werd aan de stoel waarin hij zat vastgebonden. De man werd rustig en kreeg een helder moment: “U kunt mij losmaken zuster, ik ben er weer.” “Ik zal even vragen of het mag,” antwoordde de zuster en ze verliet de ruimte waar de dementerende man zat.
Toen ze terugkwam was de man alweer in zijn demente toestand. Hij raakte wederom in paniek. De zuster gaf de man een injectie met een kalmerend middel. Hij viel in slaap en werd naar zijn bed gebracht.
Dag dementerende man. Slaap lekker en tot morgen.
Ik was in de “Dutch” store om wat Nederlandse spulletjes te halen. Vooral de slagersafdeling is een plek waar ik graag mijn ‘gesneden’ haal. Ik weet niet wat het is met Amerikaans ‘lunch-meat’ maar het is allemaal te zout, te grof gesneden. Voor mijn gevoel, zeg maar onderbuik, deugt dat goedje niet.
Terwijl mijn – “Mag het ietsje meer zijn? Jazeker,” rosbief gesneden werd gingen mijn gedachten onwillekeurig naar nazi’s en droomde ik even weg.
Hoe nazi’s onder erbarmelijke omstandigheden van hot naar haar werden gereden alvorens bij het slachthuis afgeleverd te worden, schreeuwend en piepend uit de vrachtwagen geschopt werden. Haast is geboden nietwaar?
Hoe nazi’s vakkundig geslacht werden, keurig uitgebeend netjes in de koeling aan haken hingen. Hoe de controleur het vlees inspecteerde en stempelde. Vervolgens ging het nazivlees het vrieshuis in voor opslag. Kant en klaar voor de slager.
“Anders nog iets?” Ik ontwaak uit mijn dagdroom en schud mijn hoofd: “Nee, dat was het.” Ik reken af en ga naar huis.
En waar ik nazi’s schreef bedoel ik varkens. Maar dat ga ik niet allemaal verbeteren.
Het tuig van ISIS heeft weer eens een uiterst laffe aanslag gepleegd. Dit keer in Barcelona. Niet alleen om dood en verderf te zaaien, niet alleen om het gehate Westen een slag toe te brengen, en ook niet alleen om de toeristische industrie kapot te maken…
ISIS heeft xenofoben nodig, want xenofoben haten moslims, zijn bang voor moslims. En moslims haten en vrezen heeft als bijkomend effect dat brave moslims zich tussen xenofobe mensen een beetje bekeken voelen, gediscrimineerd voelen, achtergesteld voelen. Moslims gaan haastig afstand nemen van een aanslag als die in Barcelona omdat de xenofoob dat van hen eist. Moslims die part nog deel hebben aan die aanslag moeten van xenofoben afstand nemen. Moslims worden na iedere aanslag weer onder druk gezet door de xenofobe gemeenschap, worden gehaat en moeten weg. Alle grenzen dicht!
Natuurlijk ontstaan er dan ook spanningen bij moslims. Sommigen worden boos, zo boos op de xenofoben dat ze gaan luisteren naar mensen die haat prediken. Haat, niet alleen tegen xenofoben, maar ook tegen ons, onschuldige westerlingen die het allemaal niet precies weten. Ze radicaliseren en sluiten zich aan bij bijvoorbeeld, jullie raden het al, ISIS.
Westerlingen die het niet precies weten kunnen radicaliseren door mensen als Donald Trump en Steve Bannon. Nederland heeft zijn eigen mini-Trumps en Bannons. Jan Roos bijvoorbeeld is een persoon die niks liever wil dan dat u moslims gaat haten om dingen waar ze part nog deel aan hebben zoals de aanslag in Barcelona. Of Joost Niemöller die, net als Bert (rifapen) Brussen een online krantje heeft waarin hij heel mooi zijn xenofobe schrijfsels kan publiceren en westerse mensen wil inspireren om moslims te gaan haten. Overigens kunnen niet alleen wij, maar ook moslims van die schrijfsels leren wat voor verschrikkelijke xenofobe types Bert, Joost en Jan zijn. Je zou Bert, Joost en Jan haatpredikanten kunnen noemen, maar dat mag niet want ze zijn namelijk geen moslims. Wist je trouwens dat in de krant en op tv alleen moslims en getinte personen terrorist kunnen zijn? Raar hè.
Oké jongens, het uurtje maatschappijleer is alweer om. Volgende keer gaan we het hebben over Charlottesville en gaan we ons afvragen waarom het zo lastig is om nazi’s te zeggen tegen nazi’s. En vergeet niet je huiswerk te maken!