Nieuw kabinet wil belastingen én BTW verhogen voor de minder draagkrachtigen

Ik word hier zo verdrietig van. Mensen die geen baan hebben en met moeite kunnen rondkomen moeten méér belasting gaan betalen. Bovendien gaat de BTW omhoog waardoor ze dubbel krap bij kas komen te zitten. Alles om de werkenden erop vóóruit te laten gaan. De rijke Nederlander erop vóóruit te laten gaan.

Waarom wordt gaat de armoedzaaier er niet op vooruit maar er zelfs op áchteruit? Ik vind dat zo intens gemeen, zo verschrikkelijk achterbaks dat de tranen mij in de ogen springen. Waarom moeten de hogere inkomens minder belasting betalen? En de laagste inkomen méér? Waarom, fucking waarom die perverse plannetjes?

Wat voor gore vuilak moet je zijn om dergelijk plannetjes te maken. Wat voor sociopaat ben je, wat voor smerig stuk tuig ben je, wat voor hond, wat voor omhooggevallen stuk stront ben je dat je dit soort smerige dingen bedenkt en wil uitvoeren.

Nederlandse politici zijn tuig van de richel. Ik spuug op dat gajes. Ik kots erop, ik schijt erop. Mijn verdriet maakt plaats voor woede. Woede op het tuig dat mensen die niet kunnen rondkomen wil vertrappen en vernederen. Tuig van het ergste soort. En dát tuig regeert uw land. Veel sterkte daarmee. En gaat u zich een potje schamen.

Maar wacht. Ú heeft een baan, ú krijgt uw voordeel, dus kijkt u een andere kant op en kijkt u uit naar uw welverdiende vakantie die vorig jaar nog te duur was…

Nederlandse eigenwaan

Toen ik net in Canada woonde moest ik alle Nederlandse omgangsvormen overboord gooien. Stap voor stap moest ik leren beleefd te zijn, mensen te laten uitspreken en natuurlijk mijn botte meningen voor me te houden.

Mijn Canadese familieleden wisten me te vertellen dat, als ze om welke reden dan ook op een Canadees vliegveld vertoefden, ze ‘de Nederlanders’ er meteen uit konden pikken. Ze hebben nooit iets gezegd over mij, beleefd als Canadezen zijn.

Toen ik las hoe Peter Breedveld hufterige Hollanders smeekte om alsjeblieft niet de boel te komen onderschijten in Japan en lekker in Nederland Kutland te blijven moest ik hard lachen. En toen Peter Breedveld vertelde hoe hufterige Hollanders reageerden op zijn smeekbede moest ik nog veel veel harder lachen. De Hollandse eigenwaan ontmaskerd.

Dit is de eigenwaan waar de Nederlander aan lijdt.

De Japanner kan de Nederlander van kilometers afstand aanwijzen. Net als de Canadees. Omdat de gemiddelde Nederlander een horkige hufter is. Die de waan heeft dat hij het middelpunt van het universum is en denkt dat de grond waarop hij loopt gekust wordt. Dát is de Nederlander. En u wordt van kilometers afstand herkend. In elk land. En reken maar dat dat om andere redenen is dan u denkt.

Schroom vanwege de holocaust

Over sommige dingen schrijf ik liever niet. Israel bijvoorbeeld. Terwijl ik dit tik voel ik de terughoudendheid in me opwellen. Omdat ik iets wil gaan zeggen over de Palestijnen. Hoe ze langzaam maar zeker verdreven worden uit het aan hun beloofde land. Illegale nederzettingen op Palestijns grondgebied, beschietingen, een hoge muur. Ik vind het allemaal vreselijk, maar voel heel veel schroom om er iets van te zeggen. Iets te zeggen van het Israëlische wanbeleid wat betreft de Palestijnen.

Daarom heb ik besloten er het zwijgen toe te doen. Net te doen alsof het niet gebeurt. Want Israel is een joodse staat. En van joden mag je niks zeggen. Want ze hebben de verschrikkelijke holocaust meegemaakt. En hoe kun je iets van een regering zeggen die bestaat uit mensen die direct of indirect geraakt zijn door de holocaust.

Dat ik iets niet durf te zeggen van een staat omdat hij een volk vertegenwoordigt waarop genocide is gepleegd zit diep bij mij. Schroom en een zeurderig gevoel dat ik misschien een antisemiet ben. Hoewel mijn verstand zegt dat ik de handelwijze van de staat Israel verafschuw zegt mijn gevoel dat ik zo niet hoor te denken.

Vanwege de holocaust.

 

Vindicat sloopt sushitent

Ik zocht even om woorden om het gedrag van een stel korpsballen die een sushitent sloopten te verklaren. Witte kwajongens met een stropdas schijten op alles en iedereen en komen er, nadat ze door de politie werden aangesproken, gewoon mee weg.

Over een aantal jaren zal dit vernielzuchtig schorem banken besturen, de politiek ingaan en een goedbetaalde functie in de zorg bemachtigen. Dit schorem gaat na de studiejaren beslissingen nemen over uw en mijn financiën, uw en mijn gezondheid, kortom uw en mijn levensloop.

Ik vroeg me vaak af hoe bankiers, politici en andere personen die u en mijn leven voor een groot deel bepalen, zo ontstellend hardvochtig kunnen zijn naar mensen die om welke reden dan ook niet rond kunnen komen. Geen baan kunnen vinden. Zich niet kunnen redden in de maatschappij. Gehandicapt zijn. Maar nú weet ik het.

Tweehonderd vindicators  besluiten een tent te slopen. Omdat dat kan. Omdat ze weten dat ze, na een vermanend woord van goedlachse agenten te hebben moeten aanhoren, ermee wegkomen. Geen celstraf, geen boete, geen strafblad, niets. En die les zal zal de vindicator bijblijven.

Fuck het volk en sloop de sushi-tent. Want wij zijn Vindicat atque Polit!

Sterftecijfers in het ziekenhuis

Ik verbaas me zelden meer over idiotie en domheid in Nederland. Toch viel, het was bijna bedtijd, me de bek weer eens open toen ik iets vernam over sterftecijfers in het ziekenhuis. In ieder ziekenhuis wordt het aantal sterfgevallen gemeten, ook wel de HSMR genoemd, de ‘hospital standardized mortality ratio.’ De media maken hier gebruik van om een ziekenhuis op af te rekenen. ‘Of een ziekenhuis goed is of niet.’

Wat denkt u wat ziekenhuizen doen om het sterftecijfer zo laag mogelijk te houden? “Betere zorg,” zou, u denken. Maar nee. Om de sterftecijfers zo laag mogelijk te houden gaat men mensen die op sterven na dood zijn naar een ander plek vervoeren. Zolang ze maar niet in het ziekenhuis sterven is er niets aan de hand.  Blijft de HSMR goed. Kunnen de media jubelen over de lage sterftecijfers.

Mocht u op een goede dag in het ziekenhuis liggen, opeens met een brancard uit het ziekenhuis gesleept worden en met een ambulance naar een of ander adres vervoerd worden, weet dan dat het zomaar zou kunnen dat u stervende bent.

Bron. Verplicht leesvoer.

Een likje verf op de deur van een fascist

Toen ik vernam dat de deur van mijnheer Baudet een ongevraagd likje verf had gekregen kon ik mijn glimlach niet onderdrukken. Blijkbaar zijn er nog mensen in Nederland die het fascistische gedachtegoed fout vinden. En de meest basale manier om dat te doen is met de verfkwast en een pot verf een middelvinger op te steken naar iemand als Baudet.

De fascist zal proberen een slaatje te slaan uit dit verf-evenement. Zal pogen de antifascist als een stel agressieve vernielers weg te zetten. En de linkse goegemeente zal in gesprek gaan met de fascist om uit te leggen dat…

Nee. De linkse goegemeente hoeft niets uit te leggen. Alsof je een verse drol  moet uitleggen waarom hij doorgespoeld wordt.

Het verfgebeuren is een perfect moment om even te glimlachen en de fascist te laten tieren en schreeuwen over het hun aangedane onrecht. Leunt u op uw gemak achterover en onderdruk de neiging om wat dan ook te gaan uitleggen. Over wat dan ook in gesprek te gaan.

Er zijn nu eenmaal zaken die niet kunnen. Fascisme kan en mag niet getolereerd worden. En misschien zijn er personen en bladen die u willen doen geloven dat het wel meevalt met het fascisme en dat de antifascist het échte gevaar is voor ‘ons’ land. Niet van hun maar van ons, begrijpt u wel? 

Laat u zich geen zand in de ogen strooien door de schreeuwers en de haters. Laat u zich niets wijsmaken. Een likje verf op de deur van een fascist, so what? Wees niet bang de anonieme kunstenaars die met een verfkwast en een pot verf de moeite namen op de voordeur van een fascistisch Kamerlid tegen fascisme te protesteren een flinke schouderklop te geven. (Wat een lange zin weer.) Want een piepkleine stap om fascisten voorgoed uit Nederland te verjagen is gezet. En heel veel piepkleine stappen maken een grote stap.

Misschien dat u een stap kan bedenken om fascisten uit het land te verjagen. Want met een goede discussie gaat dat écht niet lukken.

Hoaxes

Zo nu en dat trap ik erin. Misschien trapt u er ook wel eens in. Een hoax. Hoaxes die hele bevolkingsgroepen of personen met een ‘afwijkende’ mening in een kwaad daglicht zetten. Terrorisme door desinformatie zou je het kunnen noemen. De kwaadaardigheid van dergelijke hoaxes is stuitend en kwaadaardig. Vandaag zag ik er weer een langs ratelen via twitter omdat iemand er iets van zei, duidelijk wilde maken dat het een hoax was. Een prima zaak.

Maar er is een categorie personen die hoaxes omarmt en als een virus verspreidt. Een virus dat, als het de kans krijgt, onschuldige personen in een kwaad daglicht stelt, verdacht maakt. Bevolkingsgroepen wegzet als, laten we zeggen, ‘in essentie niet te vertrouwen.’

U begrijpt dat mensen die dit soort hoaxes bedenken, verspreiden en vreten, als een onfrisse, afgekoelde drol, doorgespoeld dienen te worden. Zeg maar geruimd dienen te worden. Terug naar het riool waar hij thuishoort. Denkt u daarom even na voor u een bericht verspreidt dat te mooi lijkt om waar te zijn. Te lelijk lijkt om waar te zijn. Want de werkelijkheid is vaak banaler dan u en ik zouden wensen.