Melanie Schultz heeft iets niet gemeld. Schandalig natuurlijk. Maar ze is betrapt en zal het een en ander aan Nederland uit moeten leggen.
Kijk eens naar Camiel Eurlings. Hij promoveert van Minister van Verkeer en Waterstaat tot, per 1 juli 2013, president-directeur van de KLM. Camiel is nooit betrapt op belangenverstrengeling. Niet aanwijsbaar in ieder geval. En hoeft niets uit te leggen.
Door belangen te behartigen voor andere bedrijven kun je het ver schoppen in de politiek. En kun je na je politieke carrière de vruchten plukken van je verstrengelingen. En hoef je niet in de wachtgeldregeling.
Stel je voor dat Camiel gewoon zijn werk had gedaan in de politiek, zonder enig belang te behartigen, dan was hij misschien roemloos in de wachtgeldregeling terecht gekomen. En had hij zijn boerderij kunnen opknappen. En misschien had hij destijds betere beslissingen genomen als minister. We zullen het nooit weten.
Al die backbenchers, het stemvee voor de partij, die naamloos en roemloos mogen vertrekken na hooguit vier jaar politiek bedrijven. Gun ze hun wachtgeld. ze hebben alleen maar het belang van hun partij behartigd, en niet van een of ander bedrijf, die ze later beloont met een commissariaat of directeurschap.
Daarom moet de wachtgeldregeling blijven. Want een baan opzeggen en belangeloos een paar jaar op een bankje zitten voor je partij is niet echt werkervaring. En zullen mensen zich harder achter de oren krabben alvorens ze besluiten een stoeltje in de tweede kamer te bezetten. Tenzij de persoon belangen heeft.
En wat zou de Nederlander meer kosten: wachtgeld of politici die andere belangen hebben.
Ik denk het laatste.