En wie doet de afwas?

Mijn vrouw ligt steeds voor me klaar,
met haar benen wijd wacht ze daar.
Ver van huis en heel dicht bij,
waar dan ook, ze is bij mij.
Want ze gaat altijd met me mee.
Ze spreekt nooit tegen, is heel gedwee.
Niemand weet van haar bestaan,
ze is onzichtbaar, heeft zelfs geen naam.
Ik zie u denken, wat is dat nou,
waarom heb ik geen willige, stille, volgzame, onzichtbare vrouw?
Misschien is dat omdat u niet alles weet,
dat mijn geliefde wel een naam heeft, en opblaaspop heet.
Hoewel mijn pop het heel goed doet,
had ik liever een echte vrouw ontmoet.
Want de afwas moet gedaan,
en hoe hard ik haar ook oppomp, het blijft er staan.