Iedere ochtend word ik wakker,
met een stukje in mijn neus.
Dat stukje in mijn neus,
blaas ik dan uit,
met een flinke ademstoot.
En dan vang ik het het op,
dat stukje in mijn neus,
in de palm van mijn hand.
Het is om op te vreten,
dat stukje uit mijn neus,
met slijm en sliertje bloed.
Daarna een kopje koffie,
een boterhammetje met wat kaas.
En dan ga ik tikken.
Tikken over een stukje uit mijn neus.
Mocht u denken,
‘bah,
wat is dat vies De Vries,’
bedenk dan wel,
dat u lekker zit te lezen,
over een stukje uit mijn neus,
met slijm en sliertje bloed,
een stukje dat ik vanmorgen,
blies uit mijn neus.
En dat is dubbelvies.