Eindelijk vrij

Geplaatst: 30 augustus, 2013 in column, Poëzie

Vandaag schop ik je er uit,
donder jij maar op.
Want het is genoeg geweest;
jij woont hier voor nop.

Met je zesde zag ik het,
wat een lul ben jij.
Moest nog twaalf jaren wachten,
maar eindelijk ben ik vrij.

En wat had jij dan gedacht,
van je ouwe heer?
Maak nog eens een rekensom,
dit is de laatste keer.

Pak jij eens je plastic… zak.
met al je teringzooi.
Want meer heb je niet,
je leven was zo mooi?

Nu dat is voorgoed voorbij,
donder jij maar op.
Want het is genoeg geweest;
jij woont hier voor nop.

Al die jaren afgewacht,
en nu er uit, meteen!
En wat had je dan gedacht,
wat een lul ben jij.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s