Er is eentje gevallen op Hiroshima. En ook nog eentje op Nagasaki. Een atoombom. Er liggen ook van die malle dingen in Volkel.Tweeëntwintig stuks als ik het goed heb. Vroeger was dat anders natuurlijk. Toen was het nog belangrijk vanwege de Russen. Maar ja, naarmate de jaren verstrijken worden die dingen onbelangrijk en mal.
Neem nu de borsten van Ria. Vroeger waren die stevig, rond en opwindend. Bovendien maakte de opwinding van mijn ‘Little Boy’ een ‘Fat Man.’ En die borsten van Ria nu? Malle dingen. En absoluut zinloos.
Net als mijn Little Boy trouwens, daar kan ik nu geen Fat Man meer van maken. En ‘boem!’, doet ie al helemaal niet meer. Het is gewoon een mal ding geworden. Maar ja, toen was dat allemaal nog belangrijk, vanwege seks en dat soort dingen. Naarmate de jaren verstrijken worden die dingen onbelangrijk en mal.
En vroeger was ikzelf ook belangrijk. En niet mal. Want ik was Minister President van Nederland. Ik had zelfs een eigen minuut. Toen werd er nog naar me geluisterd.
