Lutz Jacobi, je weet wel waarom

Ik kijk naar haar foto, ik denk er van alles bij.
Ik spreek ze niet uit, dat hoort niet.
Ze is kandidaat, ze heeft zich beschikbaar gesteld voor het leiderschap van de PvdA.
Binnen de gelederen van de PvdA is men verrast over haar kandidatuur.
Ik ben verbaasd, maar zeg niet waarom.
Ze heeft een laag stemgeluid.
Dat verbaast me niks, waarom me dat me niet verbaast zeg ik niet.
Het is een boerendochter uit Friesland.
Dat zijn twee vliegen een een klap: Een stereotiep en karikatuur tegelijk.
Waarom ik dat vind zeg ik ook niet.
Ik krab me achter de oren om haar kandidatuur op haar merites te beoordelen.
Ik zal het dit keer in een woord samenvatten:

Kansloos